- söz vermək
- söz vermek
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
söz vermək
Look at other dictionaries:
söz — is. 1. Bir şey və ya hadisə haqqındakı anlayışın səslə ifadəsindən ibarət olan nitq vahidi; kəlmə. Sözün mənası. – Hamıya bir vahimə düşdü, söz demək istəyənlərin sözləri boğazlarında qurudu. B. T.. Əşrəfin danışdığı gözəl sözlərə qulaq asanlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tövbə — is. <ər.> Etdiyi pis əməldən peşman olub bu işi daha etməyəcəyinə söz vermə, əhd etmə. <Camaat:> <Hacının> tövbəsi bizə lazım deyil. Ə. H.. // Bəzən nida məqamında işlənir. <Tarverdi:> Vay aman, qələt elərəm, quldurluğa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilqar — is. <ər. «iqrar»dan> 1. Söz vermə, əhd, vəd, vəfa. İlqarından dönən namərddir. (Ata. sözü). <Koroğlu:> Üz tutmuşam, bu diyara gəlmişəm; Çənlibeldən bir ilqara gəlmişəm. «Koroğlu». Biz ki ilqar keçirmişik aradan; Amin desək, tez… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhd — is. <ər.> 1. Öhdəsinə alma, söz vermə, üzərinə götürmə; and. Əhdini yerinə yetirmə. – Yadlar ilə sürər oldun səfanı; Tərk etdin iqrarı, əhdi, vəfanı. Q. Z.. Əhd qılmaq (bağlamaq) klas. – bax əhd etmək. Əhd qıldın ki, cəfa kəsməyəsən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
and — is. Bir şey haqqında verilən təntənəli vəd, söz. // Sədaqətə riayət etmək haqqında rəsmi və təntənəli vəd. Əsgəri and. – Andına inanıram, xoruzun da quyruğu görünür. (Ata. sözü). Bu and ilə xəbər verir bizə cəbhədən; Bizim zəfər toplarının o… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vəd — is. <ər.> Bir işi yerinə yetirmək üçün qabaqcadan söz vermə, öhdəyə götürmə. <Molla İbrahim Xəlil:> . . İyirmi put, onu da yəhudilər aparsınlar ki, mənim vədim xilaf olmasın. M. F. A.. Vəd etmək – bir işi edəcəyinə söz vermək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhd-peyman — is. <ər. əhd və fars. peyman> Bir birinə təntənəli surətdə söz vermə, əhdləşmə. Bir xeyli zamandır, getdi gəlmədi; Əhd peymanına qurban olduğum. Ə. C.. Mənə elə gəlir ki, bu söhbətlər əbəsdir. Belə əhd peymanlar, nəsihətlər əbəsdir. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iqrar — is. <ər.> 1. Dil ilə söyləmə, ifadə etmə, dili ilə təsdiq etmə, etiraf. // Öz sözündə, əhdində möhkəmlik, dayanıq, səbat, sədaqət, vəfa. Əhdi dürüst ola, iqrarı möhkəm; Fikri zikri sənin sarı gərəkdir. Q. Z.. Aşinələr ixtilatında sədaqət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öhdə — is. <ər.> Öz üzərinə götürülən və yerinə yetirilməsi vacib olan vəzifə; təəhhüd, borc. Öhdəsində qalmaq – himayəsində, iaşəsində olmaq, boynunda olmaq. <Nuriyyə:> Ata anamın vəfatından sonra səkkiz yaşında bir uşaq öhdəsində qaldım. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
